donderdag 15 februari 2007

LEUK NIEUWS

HEGGENMUSSEN
Altijd leuk als je in een blad de naam van je eigen dorp ziet staan; zó vaak gebeurt dat niet. Maar deze maand kwam ik Ten Boer maar liefst twee keer tegen: in de februarinummers van Tuinieren en Groei&Bloei!
Voor de rubriek ‘Mail en Post’ van Tuinieren stuurde Anna () een foto in van de najaarsversiering die zij in september maakte naar aanleiding van het herfstnummer van Tuinieren: een vrolijke krans aan ‘koorden’ van appeltjes, bessen en rozenbottels. Regelmatig trekt Anna met haar kinderen de natuur in en daar is veel te vinden, zoals in het Ten Boerster bos. De sierappeltjes vonden ze overigens onder een boom in hun eigen straat.
Anna maakt vaker foto’s van haar tuin. Leuke hoekjes, doorkijkjes, maar ook close-ups van de vele soorten die in haar tuin te vinden zijn. Om ook anderen te laten genieten plaatst Anna haar foto’s op Internet: www.inmijntuin.nl. (Helaas niet meer in gebruik -2011-). “Niet alleen leuk om inspiratie op te doen, maar ook om tuincontacten te leggen,” aldus Anna. De foto’s geven een beeld van een tiptop verzorgde tuin!
In dezelfde straat tuiniert en fotografeert Karin () en hoewel dit niets met postcodes of loterijen te maken heeft, is zij wel in de prijzen gevallen. Vorig jaar schreef het blad Groei&Bloei een fotowedstrijd uit in drie categorieën. Karin won een prijs in de categorie ‘De vier seizoenen’ met haar inzending van de appelboom in haar tuin. “Het is een zoete appel, maar welke soort … dat weet ik niet. De boom stond er al toen we hier kwamen wonen en ik zag meteen dat er een bank omheen gezet moest worden!” Dat levert idyllische plaatjes op in winter, voorjaar en zomer. “Een foto in de herfst had ik niet; dat is er een van een appel geworden.” Karin maakte zelf op de computer een collage van de foto’s en zo zijn ze ook in Groei&Bloei afgedrukt. De prijs, een ergonomische buxusschaar, zal goed van pas komen bij het tuinieren, wat overigens vooral door haar man gedaan wordt. Karin: “Ik geniet wel erg van de tuin, maar ik ben toch meer fotograaf dan tuinier.”
Gefeliciteerd!
VERKIEZINGEN
Nog meer leuk nieuws! Er zijn weer verkiezingen gehouden en als informateur kan ik u melden dat de lijsttrekkers van drie partijen binnenkort ook op úw bordes kunnen staan om samen een nieuw bed te vormen in uw tuin! De drie partijen zijn: bomen, vaste planten en zomerbollen. En dit zijn de gekozen lijsttrekkers voor 2007. Voor de bomen: Tilia x europaea ‘Pallida’, een leilinde. Voor de vaste planten is de keus gevallen op herfstanemonen en bij de zomerbollen gingen de meeste stemmen naar de donkerbladige dahlia.
KONINGSLINDE
Bij de verkiezing van de Boom van het Jaar luidde het thema ‘Bomen en Vormen’. Uitgangspunt van Plant Publicity Holland, die deze verkiezing organiseert, was de vaak beperkte ruimte in het openbaar groen; vormbomen kunnen dan uitkomst bieden.
De Nederlandse naam van deze linde is Koningslinde of Hollandse linde. In de natuur bereikt de Koningslinde een hoogte van 20 tot 30 meter. De boom draagt een brede kroon en is niet alleen geschikt voor elke grondsoort, maar ook voor elke standplaats, tot en met winkelgebieden; een echte ‘straatboom’. Daarbij moet wel vermeld worden dat de linde in de vrije natuur 300 jaar oud kan worden, terwijl dat in de stad niet meer zal zijn dan 80 jaar. Toch bestaat bv. de boomaanplant in Berlijn (plm. 416.000 exemplaren) voor zo’n 36% uit linden. De mooie, piramidale groeivorm maakt deze boom zeer geschikt voor de dubbelzijdige beplanting van lanen. In Duitsland noemt men de Koningslinde dan ook ‘Kaiser-Linde’!
De groeiwijze maakt hem eveneens tot een ideale vormboom. Horizontale takken worden al in een vroeg stadium vastgebonden aan een frame van metaal of bamboe, liefst in een driehoekige (piramidale!) vorm. Het is een bekend verschijnsel, vooral ook in nieuwbouwwijken, waar leilindes bijzonder populair zijn. De functie van de populaire bolboompjes (klein, maar toch een boom) is door leibomen overgenomen (klein, toch een boom en ook nog plat!). Ten overvloede: Tilia x europaea ‘Pallida’ kreeg van de Koninklijke Vereniging voor Boskoopse Culturen het Plantplus keurmerk.
HERFSTANEMONEN
Anemone 'Honorine Jobert'
Vaste plant van het Jaar is de herfstanemoon, zoals bv. Anemone japonica, A. hupehensis, A. hybrida, A. tomentosum. Keus genoeg! Een perfecte borderplant met in de aanloop naar een langdurige en uitbundige bloei in de herfst een zomerlang decoratief en groot gebladerte. A. tomentosa ‘Robustissima’ bloeit al in juli; de andere volgen in augustus en bloeien door tot oktober. De bloemen, enkel of gevuld, verschijnen in de kleuren wit (A. hybrida ‘Honorine Jobert’ is heel bekend), licht- of donkerroze en combineren goed met siergrassen of andere herfstbloeiers, zoals late monnikskappen, zonnehoed en herfstasters. Maar natuurlijk ook met dahlia’s.
DONKERBLADIGE DAHLIA’S
Dahlia
De donkerbladige dahlia’s zijn gekozen tot Zomerbol van het Jaar. Ze hebben dan ook grote sierwaarde voor elke tuin. Het donkere blad geeft een mooi contrast met bv. het zilvergrijze blad van ezelsoren. Maar ook een combinatie met gelijkgestemde zielen als Heuchera ‘Chocolate Ruffles’, bronsbladige Canna’s en Eupatorium rugosum ‘Chocolate’ kan een bijzonder effect geven. Vooral ook omdat de bloemkleuren van donkerbladige dahlia’s in vrijwel elk kleurenschema kunnen worden toegepast. De naamgeving is wel wat eentonig: veel Bishops, en het is dan ook verstandig om bij de aanschaf een lijstje met namen en kleuren op zak te hebben. Bishop of Llandaff: scharlaken rood; B. of York: zacht oranje; B. of Leicester: lichtroze (heel mooi); B. of Dover: vrijwel wit; B. of Auckland: donkerrood; B. of Oxford: oranje. Vrolijk roze bloeit Dahlia Fascination  en van de rode Dahlia Fire Moutain kan nog gezegd worden dat het blad ‘zwart’ genoemd wordt. Er zijn er nog meer, maar dat kan ik hier niet meer kwijt! Nog wel even een kweektip: na opkomst de dahlia’s één keer toppen, voor een bossige groei, want hoe meer bloemen hoe beter, aan deze terecht uitverkoren zomerbol!
Tot zover het leuke nieuws.
Februari 2007

zaterdag 10 februari 2007

DE OPWARMING

In míjn tuin


... bloeit een Gelderse roos. Een wolk van roze bloempjes waaiert uit boven de heg en het is een lust om ernaar te kijken. Mijn Gelderse roos bloeit overigens als áltijd tevoren, al sinds november, want het is de winterbloeiende variant: Viburnum bodnantense ‘Dawn’, die ook nog geurt. Al meer dan vijftien jaar steken zijn bloempjes af tegen strakblauwe vriesluchten, loodgrijze sneeuwwolken en nevelwitte wintermisten.
Maar in de opwinding over een voortijdig uitgebroken lente is álles wat nu bloeit een fenomeen van de klimaatverandering en dus vraagt een passerende mevrouw mij of deze bloeiende struik nu óók een gevolg is van de hoge temperatuur in januari.

Viburnum bodnantense 'Dawn'

Ik kan haar geruststellen: voor een Viburnum bodnantense ‘Dawn’ is dit volkomen normaal. Maar ze geeft het nog niet op: “Er staan ook al kersenbomen in bloei!” Wijsneuzig tetter ik door in mijn beste Latijn: “Waarschijnlijk Prunus subhirtella autumnalis; die bloeit óók in de winter.” En om haar voor te zijn noem ik gauw nóg een winterbloeiende Viburnum, met witte bloemetjes: de tinus!
Zo valt het toch weer een beetje mee met de verschijnselen van de klimaatverandering. Maar ze zijn er natuurlijk wel. Kleine roze ‘handjes’ van de knolgeranium (Geranium tuberosum) wenken al vlak boven de grond; het blad van Allium nigrum kleurt de tuin frisgroen en de liguster zit vol met nieuwe, dikke, bladknoppen. Aan de rozentakken hangen nog groene blaadjes van het vorige seizoen, terwijl nieuwe blaadjes per dag groter worden. Eén stengeltop ziet zwart van de luizen!
En wat te denken van op straat voetballende jongetjes, midden in de winter? Bij deze temperaturen zal het nog lastig worden om ze het voetbalverschijnsel ‘winterstop’ uit te leggen. Zelf heb ik zomerse associaties bij die bal, die steeds weer vrolijk boven de heg uit stuitert en uiteindelijk, hoe kan het ook anders, midden in mijn bloeiende Viburnum belandt.
Omdat wij op het punt staan om weg te gaan en bezig zijn pantoffels voor schoenen te verwisselen, kunnen we niet meteen naar buiten om de bal uit de struik te halen. Even later is hij al weg, maar niet zonder sporen na te laten. Normaal moet je echt met je neus in de bloemen om de geur te ruiken - nu komt die geur ons al meters tegemoet!
Dat vind ik dan toch weer een leuke bijkomstigheid van de gevolgen van de klimaatverandering - er is meer te beleven dan ooit tevoren, in een opgewarmde tuin!

Februari 2007