zaterdag 10 juli 2010

BLINDE VLEK

In míjn tuin …
 
... doet zich soms zomaar het verschijnsel van de blinde vlek voor. Het begint altijd in mijn hoofd. Eerst zijn er wat losse gedachten, zoals in het geval van de vuuresdoorn: ‘lastig hegknippen, half onder die dichte kroon’ en ‘jammer dat de engelwortel met zijn bloemschermen precies in de vuuresdoorn uitkomt’ en ook nog ‘ik kan de vuuresdoorn beter maar aanpassen aan het forsythiaboompje, aan de andere kant van de taxus, want andersom wordt het nooit wat’.
En dan is er op een dag opeens die blinde vlek in mijn hoofd, waarin slechts één gedachte bovenkomt: de vuuresdoorn moet gesnoeid - en flink ook!
Och, dat mooie boompje, met zijn fraai vertakte kroon ... Maar ik denk nergens meer over na en zet de snoeischaar in de eerste tak - nu ik mijn man, die zo verknocht is aan bomen, achter het huis bezig weet! ’t Is even doorzetten, maar dan staat er toch een kale kapstok naast de taxus: wat heb ik nú weer aangericht!
Achter de heg roept mijn buurvrouw en ik loop even om. Haar groene domein is een lust voor het oog - zíj heeft geen last van blinde vlekken en impulsieve sloopacties: geen kapstok te bekennen hier. “Mis je niks?” vraag ik en haar ogen speuren langs de heg. “Eh, nee, ... ik zou het niet weten ...” Geen idee meer, van die groene bol die boven de heg uitkwam! Het is een blinde vlek geworden! Zo gemakkelijk zal ik er bij mijn man, mijn bomenman, wel niet vanaf komen en bezorgd ga ik weer naar huis.
Terwijl ik de stompjes van de vuuresdoorn afspeur op knopjes (geen!) komt mijn man naast me staan en ik houd mijn adem in.

Angelica archangelica,
engelwortel
 “Och! Wat is die engelwortel mooi! Staat ie hier al lang? Wat vreemd, hij was me nog niet opgevallen ...” en opgewekt wandelt hij terug naar de garage. Alle ellende die ik heb aangericht, pal naast de engelwortel: het is ook voor mijn man een blinde vlek geworden! Ik haast me naar de buurvrouw: “Nu moet ik je toch een staaltje vertellen!” Maar ze schiet al in de lach: “Ik heb het gehoord! Hoe is het mogelijk, hè?!”
Inmiddels zijn er weken voorbij gegaan en de vuuresdoorn loopt weer uit. Dus als mijn man dit allemaal leest ... zal hij een groen waas voor zijn ogen krijgen, in mijn blinde vlekkentuin!


Juli 2010