vrijdag 1 juni 2012

NIEUWE ARTIKELEN



NIEUWE ARTIKELEN VERSCHIJNEN
OP 29 JUNI 2012!



CENTAUREA 'CARAMIA': EEN KORENBLOEM IN JUNI




JUNI 2012

TUINFOTO’S


29 juni 2012: vier mereltjes in het nest! Snel mijn camera
opgehaald - ze waren alleen. Maar toen ik de camera
tussen het klimopblad zo dicht mogelijk bij het nestje
manoeuvreerde, schoot plotseling moeder merel
rakelings over mijn hoofd uit het nest. Een grote schrik
voor alle betrokkenen!

Witte klaver: trifolium ochroleucum
Wie vangt de zon?
De goudbladige jasmijn!
Er hangt een bijtje aan de klaver,
trifolium Rubens
Een prachtig blad van de Russische boerenkool
18 juni 2012 Regen, regen, regen ...
Tor op hortensia Annabelle
Astrantia
Voortuin 17 juni 2012
Achtertuin 13 juni 2012

Clematis 'Ville de Lyon'
 
Klimhortensia (H. petiolaris)



De laurier is hevig gesnoeid: licht voor het
nieuwe blad binnen in de struik. Het oude
(bevroren!) bruine blad is weggehaald.
Geduld nu!
9 juni 2012: het lijsterbesje op zoek
naar de opening in het trellisscherm!
Geranium Orion

JUNI

TUINKALENDER


Cirsium rivulare atropurpureum

JUNI

 Verwijder onkruid, maar ook uitgebloeide bloemen.

 Hang in dit Jaar van de Bij een bijenhotel in de zon en kijk eens of er genoeg bijenplanten in de tuin staan.

Hommels horen ook tot de bijen;
hier op een geranium
 Knip uitgebloeid longkruid, pulmonaria, met blad en al weg. Na een paar weken staan er nieuwe frisse planten, zonder meeldauw!

 Vergeten om eenjarige planten vóór te zaaien? Het kan nu nog: gewoon ter plekke!

 Vergeten een regenton aan te schaffen? Dat kan altijd.

 Zijn de forsythia en de jasmijn al (licht) gesnoeid?

Goudbladige jasmijn in bloei
 Maai elke week het gras en bemest het gazon vóór het gaat regenen. Bij droogte niet te kort maaien.

 Blijf klimplanten aanbinden.

 Nieuwe aanplant dagelijks water geven; dat geldt ook voor planten in potten, zelfs als het regent.

Plaatje van een regenton ...
 Voor bestaande beplanting ‘in het veld’ is eenmaal per week flink watergeven voldoende.

 Breng zoveel mogelijk tuinafval naar de composthoop of -bak: dat scheelt weer voor de afvalverwerking.

 Verspreid de compost tussen de planten na een bui. Dan wordt het vocht nog even vastgehouden.

Allium Purple Sensation: probleemloos!
 En vergeet niet te genieten - het is niet alleen maar onkruid wat vanzelf groeit!

Juni 2012

HET JAAR VAN DE BIJ

 Heggenmussen 


In november 2010 schreef ik een opgewekt verhaal over een verrassend gunstige leefomgeving voor bijen: de stad (zie mimi-inmijntuin.blogspot.com, betonbijen). Toch gaat het wereldwijd nog steeds niet goed met de bij. In herfst en winter sterven soms zelfs hele volken. Uit onderzoek blijkt dat het verschijnsel jaarlijks toeneemt. Er worden drie oorzaken genoemd: ziekteverwekkers, pesticiden en onvoldoende of te eenzijdige voeding.

Bijtje op blad van hortensia 'Annabelle'
De Varrao-mijt brengt veel ziektes over, maar er is nog een andere ziekteverwekker: Nosema, een eencellige dierlijke parasiet, die de darmen van de bij aantast.
En wat nog steeds wereldwijd voorkomt is het gebruik van pesticiden. Roundup van producent Monsanto is zo’n middel. (Zie ook mimi-inmijntuin.blogspot.com, juni 2007 ‘Veeg je eigen straatje schoon’ en april 2008 ‘Over gif en zuurstof’.) In september 2011 nam de Tweede Kamer een motie aan: het middel zou in Nederland niet meer door gemeenten en particulieren gebruikt mogen worden. Maar veel is daar nog niet van terecht gekomen: Roundup is nog steeds vrij verkrijgbaar en het schijnt dat er in de politiek ook nog steeds geen definitief besluit genomen is. Vermoedelijk is er teveel geld mee gemoeid: Roundup schijnt het best verkopende artikel ter wereld te zijn en dat is niet zomaar uit te roeien. Dát niet.

Bij op een geraniumblad
Voedsel voor de bij is behalve nectar ook stuifmeel, met eiwitten en vitaminen. Te weinig diversiteit in beschikbare beplanting leidt tot eenzijdige voeding en verzwakking van bijen.

Ook een bijenplant: Persicaria polymorpha
Een bijkomend probleem is de verschraling van het landschap. Bijen zijn gebaat bij kleinschalige, afwisselende gebiedjes, waar zowel nestgelegenheid als voedsel te vinden is voor zoveel mogelijk verschillende bijensoorten. Daar hebben we er in ons land te weinig van.

Gevarieerd menu voor de bij
Kortom: tijd om 2012 uit te roepen tot het Jaar van de Bij. Wat kunnen we doen? Om te beginnen de pesticiden dan maar in de winkels laten staan. Dat moet niet moeilijk zijn, als je weet dat sporen ervan al in ons bloed voorkomen en dat een Duits onderzoek zeer hoge concentraties glyfosaat (bestanddeel van Roundup) in de urine van stadsbewoners heeft aangetoond. Uit Chinees onderzoek blijkt een verband tussen glyfosaat en de ziekte van Parkinson. De lijst van belastende onderzoeken is eindeloos; we zullen op dit gebied zélf een verstandige beslissing moeten nemen.

Bijtje op Linaria purpurea Canon J. Went
En dan het gebrek aan kleinschalige, afwisselende gebiedjes: dat zouden onze tuinen kunnen zijn! We hoeven niet allemaal imker te worden, met grote bijenvolken: de sociale bijen. Er zijn ook solitaire bijen, zoals de maskerbij, de metselbij, de behangersbij, zandbijtjes, het roodgatje (soms ook in kleine groepen), groefbijen, enzovoorts. Daar kunnen we wel wat van in onze tuinen hebben. Niet om te metselen en te behangen, maar om onze bloemen en zeker ook onze fruitbomen en -struiken te bestuiven.
                                                  foto: A-M
Bijenhotel: er zijn al
stengels dichtgesmeerd!

Angst voor bijensteken is niet nodig. Bijen zijn zuinig op hun angel en gebruiken hem uitsluitend in noodgevallen; niet meppen dus! Bovendien komen ze niet op ons eten en drinken af, zoals wespen. Mensen en bijen kunnen prima samenleven in dezelfde tuin. Maar hoe krijgen we ze daar? Eerst de huisvesting. Solitaire bijen kruipen graag weg in de beschutting van een stenen muurtje, losgemetseld of gestapeld. Een hoopje los zand kan door zandbijen gebruikt worden voor het maken van een nest. De holle stengels van achtergebleven brandnetels of andere planten gebruiken bijen in het voorjaar voor een nestje. Ook een baksteen of een blok hout kan goed dienstdoen als daar diepe gaten in geboord zijn met verschillende boordiktes, van 4 tot 12 millimeter. Hang zo’n bijenhuis in de zon en wacht af. Als een gaatje is dichtgesmeerd, is dat gangetje bewoond: een bij heeft er een eitje gelegd. Na de winter zal er een jonge bij uit komen.


Bij hangt aan Geranium phaeum 'Samobor'
En die heeft honger! Hoe meer plantensoorten we hebben aangeplant, hoe beter. Er zijn genoeg bijenplanten om deze beestjes vanaf het vroege voorjaar tot aan de winter te bedienen.

Helleborus, nieskruid
Een greep! Het begint met nieskruid, Helleborus, dat bloeit vanaf februari. In maart volgt het witte hoefblad, Petasites albus.
Pulmonaria, longkruid

Van maart tot in mei bloeit longkruid, Pulmonaria. Deze planten vragen alle drie een plekje in halfschaduw. Dan een bodembedekker voor halfschaduw, maar ook zon: het zenegroen, Ajuga reptans. Bloeit vrijwel de hele zomer met  blauwe tot donkerviolette, maar ook lichtroze, bloemaartjes. In de winter behoudt zenegroen zijn blad, dat roodbruin, donkerbruin, donkerrood of donkergroen kan zijn. In mei-juni volgt Papaver, maar ook een gecultiveerde dovenetel die niet woekert: Lamium orvala, donkerroze en 70 cm hoog.

Campanula lactiflora 'Prichard's variety'

Geweldige bijenplanten, voor de hele zomer, zijn ook de klokjesbloemen, Campanula, van 10 cm (C. portenschlagiana) tot 1 m hoog (C. lactiflora) en daar zit dan nog van alles tussenin, van wit en roserood tot blauw. De bekende stokrozen, Alcea, trekken bijen én vlinders aan. Lavendel mag eigenlijk niet ontbreken en Geraniums, de vaste planten dus, lokken de bijen wel tot oktober. Een makkelijke plant, die zich spontaan uitzaait, is de vlasleeuwebek, Linaria purpurea, in roze of blauw, zeker 1 m hoog. Bloeit ook door tot in oktober. Net als ijzerhard, Verbena, en de onovertroffen Persicaria amplexicaulis (firetail). En vergeet de asters niet: tot in november!


Bijtje op een herfstaster
Persicaria amplexicaulis

Veel werk, dat tuinieren? Lees ‘Verwilderen’ van tuinmopperaar Romke van de Kaa, met een eigen mening over álles: ‘... aan elkaar gelijmde holle strootjes of berkenstammetjes waarin wel honderd gaten zijn geboord. Hoeft het insect zelf niet meer te boren.’ Dat is zo, maar in het geval van de bij is haast geboden. Van de Kaa noemt ook de mobipers (pag. 272) die het fruit uit je boomgaard tot houdbaar sap verwerkt. Ik heb het geproefd bij Reint Wobbes, nu in ‘Mijn Stokpaardje’, en het was heerlijk! (www.mobipers.nl)

‘Verwilderen’: een relativiteitstheorie voor de tuinier en een genoegen om te lezen!

Juni 2012

NORMAAL BESTAAT NIET

In míjn tuin …



... kom ik al wiedend ook wel eens op andere gedachten. Zoals: wat is normaal?
Normaal is de gemiddelde temperatuur in onze meimaand zo’n 13°C. Dit jaar waren de eerste weken van mei akelig koud en nat, tot het weer plotseling omsloeg en we roodverbrand in de zon zaten te puffen: “... heerlijk weer!” In de weerberichten van het Journaal verschijnt aan het eind van het overzicht een temperatuur met daaronder het woord ‘normaal’. Zodra de werkelijk verwachte temperatuur daarvan afwijkt, is er sprake van ‘... zoveel graden boven of zoveel graden onder normaal’.
Maar weet je wat normaal is? De meest uiteenlopende temperaturen in een en dezelfde maand: dát is normaal!

Niks gemiddeld; gewoon prachtig!
Voer voor psychologen: ons idee van ‘normaal’. Voor alles hebben we een ‘norm’, een richtlijn, waar alles en iedereen aan zou moeten voldoen: conform de norm. Maar in de werkelijkheid zegeviert diversiteit. Conclusie: wat wij ‘normaal’ noemen bestaat niet!
Een grote opluchting maakte zich van mij meester: ik hoef niet meer ‘normaal’ te doen en in mijn tuin is voortaan álles normaal! Of het nu een late en strenge vorst is, die mijn rozen en nog zo wat planten om zeep helpt, of een mirakel, dat een aantal van deze planten weer tot leven wekt: allemaal heel gewoon. En dat ik een sprongetje van vreugde maak, mag ook. Zeker, ik zag de voordelen van minder werk met minder planten (als ik er tijd voor had, zou ik een lui mens zijn), maar de vreugde bij het weerzien wint het glansrijk! Ik kan niet wachten tot ze allemaal weer aangebonden moeten worden!

Een nieuwe 'Albéric Barbier'...
Het uitlopertje bij de stompjes van mijn klimroos ‘Albéric Barbier’ meet nu al vijftien centimeter en ook de vlinderstruik doet alsnog mee aan de wedstrijd! Zelfs klimroos ‘Zépherine Drouhin’, waar niets meer van te zien was, probeert het nog een keer en haar collega ‘Mme. Alfred Carrière’ heeft zelfs al een bloemknopje! Onze vuilboom, ‘Rhamnus frangula’, de als enige overgebleven boom na het wilgenhoutrupsendrama van vorig jaar, stond er toch zó dood bij, dat ik al bijna de zaag erin gezet had. Maar dat mocht niet van mijn man, die altijd een zwak voor deze insectentrekker heeft gehad. En terecht: heel langzaam kleurt de vuilboom groen; straks zal ik er weer onder staan om te luisteren naar het geweldige zoemconcert van de honingbijen, die hier laat in het seizoen nog voedsel vinden.

Wat fijn dat alles normaal is, in mijn tuin!

Juni 2012