Dertien
jaar geleden was dit mijn eerste column voor BuurContact. Het precieze aantal
woorden voor één kolom moest ik nog uitvinden; er hadden er nog wel honderd
bij gekund. Inmiddels zijn we honderdzevenentwintig columns verder, maar deze
eerste, die nog niet op mijn weblog was verschenen, is ook na dertien jaar nog
actueel. Met de aantekening dat dit jaar mijn oudste zoon het grootste deel van
het spuitwerk op zich genomen heeft - waarvoor hartelijk dank!
In míjn tuin …
...
is een nieuwe rubriek op deze pagina waarin ik elke maand mijn eigen
tuinbelevenissen kwijt kan. Omdat ik geen helderziende ben en dus niet weet wat
deze maand ons dit jaar zal brengen, put ik voor deze verhaaltjes uit mijn
aantekeningen van de afgelopen jaren. Aan de beschrijving van
weersomstandigheden kunnen dan ook geen rechten worden ontleend!
Maart
is de opruim- en schoonmaakmaand met steevast die ene dag waarop ik mijn
verstand op nul zet, de blik op oneindig en de hogedrukreiniger tevoorschijn
haal. Eerst nog even de gebruiksaanwijzing lezen, want je gebruikt zo’n
lawaaiapparaat niet dagelijks. Dan alles aansluiten, laarzen aan en starten
maar.
 |
| Vóór het spuitwerk ... |
Ik
begin met de vlonder. Die ziet groen van de algen en is spekglad: je bent daar
’s winters je benen niet zeker! Oei! de straal kerft een bibberlijntje in de
eerste plank - even bijstellen. Dat gaat wel lekker snel zo. Voor ik het weet
is de hele vlonder schoon en weer begaanbaar.
 |
| ... en erna! |
Dan
ook meteen de tegels maar. In tegenstelling tot de vlonderplanken liggen die
naadloos. Water en vuil kunnen niet weg en nu wordt het echt een vieze klus. Je
spuit de tegels schoon en alles eromheen (inclusief jezelf) onder het zand en
de modder. Na een paar uur zijn alle tegels gedaan (op twee na, maar dat zie je
pas als alles weer droog is), ben ikzelf gebroken en helpt naspuiten met de
tuinslang niet voldoende om alle moddersporen te verwijderen.
Dan
zit er niets anders op dan toch ook nog maar even de ramen te zemen. Wat een
dag. En wat een voldoening. Dat hoeft het hele jaar niet meer. Bij mij thuis
vinden ze dat het sowieso niet hoeft, vooral als ik erover begin dat het toch
eigenlijk mannenwerk is (!).
Ik
zet mijn laarzen ondersteboven om uit te druipen en ga lekker douchen.
Maart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten