vrijdag 7 oktober 2016

NIEUWE ARTIKELEN


 NIEUWE ARTIKELEN VERSCHIJNEN OP
11 NOVEMBER 2016




'Voorbij, voorbij, en o voorgoed voorbij ... die mooie zomer ...!
(met dank aan J.C. Bloem en Gerard Cox)
Maar dit plaatje blijft, de hele lange herfst, de hele lange koude
winter en het hele nieuwe beloftevolle voorjaar - en voor je het 
weet is het al lang weer zomer! Let maar op! En geniet, in alle
seizoenen, met elk hun eigen charme! Met Bergenia cordifolia
dus: de altijd groene schoenlappersplant!


Hier aanklikken: ALLE COLUMNS
Hier aanklikken: ALLE HEGGENMUSSEN
Hier aanklikken: ALLE TUINKALENDERS
Hier aanklikken: ALLE TUINFOTO'S
Hier aanklikken: ANDERE TUINEN

BEGEREN EN BEZITTEN

In míjn tuin ...

… en alle andere tuinen beleefden we een zomer zoals we die ons altijd wensen: met veel zon en hoge temperaturen. “Maar,” sprak mijn vader vroeger als ik iets graag wilde hebben, “het begeren is mooier dan het bezitten!” Dat weerhield hem er overigens niet van om wat hij zelf graag wilde daadwerkelijk te realiseren.
Op de HISWA in Amsterdam kocht hij een bouwtekening van een houten jachtje waarvan de afmetingen overeenkwamen met die van onze garage. Het was een grote uitdaging, in zijn spaarzame vrije tijd, en een spannende tewaterlating, maar de boot bleef drijven! Voor mijn broer bouwde hij een jolletje, om de zeilkunst onder de knie te krijgen, waarna later een Schakel volgde. En ik kreeg een kano. Mijn zus had minder op met vertier óp het water: zij zwom. Vaak was dat in de Nieuwkoopse plassen, maar we maakten ook tochten. Wat zou mijn vader toen blij geweest zijn met zo’n zomer als we nu beleefd hebben. Wij óók, trouwens, als we binnen in de boot spelletjes deden omdat het zo regende!















De 'werf' van 
            mijn vader ...







Maar deze zomer keek ik verlangend uit naar een regenbui - het begeren én bezitten van mooi weer bleek een keerzijde te hebben! Urenlang sproeien met schoon leidingwater dat vooral bedoeld is voor consumptie willen we eigenlijk niet. Bij aanhoudende droogte wordt geadviseerd om tweemaal per week een half uur te sproeien. En dan liefst in de ochtend, zodat het water goed kan worden opgenomen. Daar hebben we een tuinslang voor, op een haspel, maar iedere keer als we die gebruiken weet ik ook weer waar het woord ‘gehaspel’ vandaan komt. Veel planten lijken trouwens te overleven op de dauw in de vroege ochtenduren.
En voor de behoeftige exemplaren tanken we met een gieter water uit onze regentonnen. En ja, bij het uitblijven van regen vullen we die noodgedwongen met kraanwater. Vooral bij de ton in de achtertuin kwam al snel de bodem in zicht; er bleek sprake van verrotting - het oude wijnvat was gewoon lek.
Tijd voor een doelmatige oplossing, want de verwachting is dat we op weg zijn naar een ander klimaat: warmer en droger, maar bij tijden véél natter. Tegen mijn gevoel voor esthetiek in (organische materialen en beslist géén kunststof) hebben we nu toch gekozen voor een grote, gelukkig dónkergroene, plastic regenton: het nieuwe duurzaam, hopen we.
En hoewel we dit bezit nou niet echt begeerd hebben, is het toch fijn dat er bij regen weer een  vat staat, in de achtertuin.

Oktober 2016



BLOEMEN IN HET WILD

Heggenmussen


Wij moeten meer lopen. Dat is gezond. Maar ik vind dat ik al veel op de been ben, trap op trap af, door de tuin, over de oprit. Mijn man zegt dat dat niet telt en uiteindelijk geef ik toe: we lopen ‘het vierkantje’, zoals ik het noem, voor de duur van precies een uur.

'Het fietsende meisje'
En zó ziet ons ‘vierkantje’ eruit: over het fietspad langs de Boersterweg richting Sint Annen. Ergens halverwege staat een kunstwerk: ‘het fietsende meisje’. Daar begint een betonnen pad,  tussen de weilanden. Aan het eind van het pad stroomt het Westerwijtwerdermaar en daar slaan we voor de tweede keer rechtsaf. In de loop der jaren is hier een grote populatie kaardebollen gegroeid, Dipsacus fullonum, die ik zelf ook in mijn tuin heb. In de zomer bloeit de kaardebol met kleine lila bloempjes, die ringsgewijs tussen de stekelige schutblaadjes tevoorschijn komen. In de winter hopen wij op puttertjes die als geen ander de zaden weten te vinden.


Dipsacus fullonum, kaardebol.
En nu doorlopen! Ondertussen spieden mijn ogen de berm af, naar wat hier groeit. En wat eigenlijk niet mag van mezelf, heb ik nu toch gedaan: een plantje uitgetrokken. Klein, witbloeiend en schermbloemig, stevig geworteld in de harde klei. Mijn man vond het geen goed idee: we zijn nog lang niet thuis. Maar ik had het warm en hield de worteltjes zorgvuldig in mijn klamme hand gevat. Bovendien leek het mij een sterk ras, want ondanks de droogte stond het er vol mee.


Aanklikken voor vergroting: zicht op Ten Boer!
Na nog een stief kwartiertje sloegen we opnieuw rechtsaf: over de kaarsrechte Stadsweg terug naar het dorp en daar nog één keer rechtsaf om het vierkantje te voltooien en mijn klamme buit snel van water te voorzien. 


Sluis Oosterdijkshorn, kort voor de derde bocht
Het zag er nog goed uit en nadat ik zelf met een glas water ook weer bijgekomen was, kon het plantje de grond in. In een pot: eerst uitzoeken wat het is, in het boek ‘De bonte berm’, met als ondertitel ‘De rijke flora en fauna langs onze wegen’ van Dr. P. Zonderwijk. Het dateert uit 1979 en het is interessant om te lezen hoe er toen tegen bermbeplanting werd aangekeken. Door Dr. Zonderwijk althans. Hij schrijft hoe in de vijftiger en zestiger jaren de bermen uit netheidsoverwegingen kort gehouden moesten worden, waarna in de jaren ’70 ‘…kleurige en bloemrijke bermen’ weer in de mode kwamen.  De inleiding  eindigt met de hoop “… dat de ‘bonte wei’ van vroeger gestalte kan krijgen in de ‘bonte berm’ van 1979.” De geschiedenis herhaalt zich: tussen de maaibeurten door is er ook nu weer veel aan planten te zien in de berm.


Achillea millefolium, Duizendblad -
'Duizendbloem' had ook gekund ...
Maar wat heb ik aangetroffen in het bermpje langs het Westerwijtwerdermaar? Het is Duizendblad, uit de Composietenfamilie: Achillea millefolium! Het fijngeveerde blad is er het hele jaar (bodembedekker!), de bloemen van juni tot november. De plant kan goed tegen droogte - dat dacht ik al - en blijft laag. Duizendblad verbreidt zich vegetatief: zelfs uit een enkele cel kan een nieuwe plant groeien! Op zoek naar een effectieve bodembedekker? Dan is Duizendblad wat u zoekt!


En dit is een grutto; die zoekt iets anders ...
Oktober 2016

TUINKALENDER OKTOBER 2016

TUINKALENDER

 Half oktober is het tijd om de kuipplanten naar binnen te brengen; het zóu kunnen gaan vriezen.


Dahlia’s laten we buiten tot ze zwart zien van de eerste vorst. Laat ze dan nog een week staan zodat voedingsstoffen uit de stengels in de knollen kunnen worden opgenomen. Haal ze voorzichtig uit de grond en spoel ze met water schoon. Laat ze daarna goed drogen en bewaar ze op een vorstvrije plaats, in turf of in kranten gerold.

Door de droogte in de afgelopen tijd is er al veel blad gevallen. Houd het gazon 'bladvrij'.

 Tussen de planten kan het blijven liggen - alvast een dekentje voor de vorst.

 Haal wel overbodige steunstokken weg en berg ze op.

 Als de temperatuur inderdaad onder 0°C zakt moet de regenton leeg, zodat hij niet lek vriest. In een houten ton mag een klein laagje water blijven staan: tegen het uitdrogen.



 Kies de mooiste bolgewassen, verdeel de bollen over de grond en poot ze met een bollenplanter. Of een schepje. Zo nodig markeren!

 Blijf uitgebloeide bloemen knippen om het mooie plaatje zo lang mogelijk in stand te houden - de winter duurt best lang.

 Zorg daarom voor winterbloeiers als Viburnum Bodnantense Dawn.

 Groenblijvende struiken zijn óók mooi in de winter.

 (Klim)rozen mogen nog wat gesnoeid, lees: gefatsoeneerd, worden.


 Vergeet de vogels niet! Ze onthouden waar voer te vinden is!

 In de nacht van zaterdag 29 op zondag 30 oktober zetten we de klok een uur terug: van 2 uur naar 1 uur. Lekker een uur langer slapen!

Oktober 2016


TUINFOTO'S SEPTEMBER 2016



TUINFOTO’S


Voortuin met 'tuingereedschapemmer' - er is
nog van alles te doen, in september




Uitkijkpost voor merels, met goed zicht
op onze druiven

Een borstelig rupsje - de naam hebben we nog niet
kunnen achterhalen.

Deze appels, Groninger Kroon, zijn normaal voor de tijd van het jaar.
De bloesem, nog in knop, is dat bepaald niet!



Nooit eerder gezien, maar dit is ...

Pentatoma rufipes, roodpootwants.
Mannetje.
Een bijna wolkeloze hemel ...
Deze hortensia ziet er toch al wat herfstig uit ...


Veelkleurig lieveheersbeestje - niet bijzonder,
ook al zag ik het niet eerder. Op de foto dus.