In míjn tuin ...
…
kijk ik nog steeds uit op ‘groen’ en zolang het niet sneeuwt zal dat ook zo
blijven, want het is het bekende repertoire van groenblijvers: laurier, klimop,
liguster, buxus en natuurlijk ook het blad van de (klim)rozen, die het de hele
winter dapper volhouden. En natuurlijk ben ik gesteld op mijn groenblijvers, maar
toch zou ik er niet de hele tuin mee willen beplanten. Het is goed om te zien
hoe de seizoenen zich daar aftekenen en bovendien blijft er zo altijd iets om
naar uit te kijken.
 |
| Bruine bloemhoofden ... |
Want
ik word toch elk jaar een beetje treurig als in de herfst de bladeren uit de
bomen tuimelen, als het steeds vroeger donker wordt en de temperatuur uit de
dubbele cijfers zakt, zelfs tot in de min. Maar wat zou het saai zijn om het
hele jaar in topjes en rokjes rond te lopen; nooit eens wegkruipen in een warme
wintertrui en altijd maar met ijsblokjes in de weer in plaats van met warme
chocolademelk! Geen boerenkool op tafel, maar elke dag een andere frisse salade
- waar trouwens bij nader inzien in de
winter ook geen bezwaar tegen is.
En
je weet maar nooit wat we nog zullen meemaken, nu de ijskappen smelten in een
onomkeerbaar proces. Waar blijft al dat smeltwater, vraag ik me af. Een
stijging van de zeespiegel lijkt mij een logisch gevolg, maar daar heb ik nog
geen weerman of -vrouw over gehoord. Elke dag verschijnen ze in beeld om met
een vriendelijke glimlach dit soort onheilspellende mededelingen, over die
ijskappen dus, te doen. Zo ervaar ik dat tenminste.
 |
| Lodewijk XV, sans déluge! |
Lodewijk XV (1710-1774)
schijnt eenzelfde mentaliteit te hebben gehad, getuige zijn “Après moi le
déluge!”, (na mij de zondvloed: het zal mijn tijd wel duren!). Sindsdien zijn
we een paar eeuwen verder en laten we wel wezen: nog geen zondvloed gezien hier.
 |
| Oliebollen!! |
Ondertussen
spelen in deze laatste maand van het jaar heel andere dingen. De kerstdagen
naderen, met hoe dan ook veel afleiding, en dan is de kortste dag alweer
gepasseerd! In die laatste week van het jaar de druif snoeien en honderd
oliebollen bakken, “Ach!! … zijn er geen appelflappen?” en een heel fris nieuw
jaar kan beginnen. Met sneeuwklokjes, krokussen, en voor je het weet narcissen
en tulpen en het afknippen van die sombere bruine bloemhoofden van hortensia
Annabelle en zomaar een zonnige dag in januari waarop je buiten aan de koffie
gaat en dan ’s avonds zeggen: “Wat is het al lang licht, hè!”
Maar
nu eerst: fijne feestdagen en een gezond 2017!!
December 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten