WINTERSLAAP

In míjn tuin ...

… hoef ik in de winter niets meer te doen. Ja, de vogels aan de praat houden, maar dat is ‘peanuts’ vergeleken met de bezigheden in die andere seizoenen. Oké, als het gevroren heeft moet er zand gestrooid en sneeuw moet geschoven worden: naar een plek waar je er geen last van hebt. Gelukkig is dat geschuif een mannending en dat is maar goed ook, want de rest van het jaar is het tuinwerk hier een vrouwending: het mijne.

Zó hou je vogels 'aan de praat': met een fijne vogeltaart!

En dat is óók maar goed! Er gaat tenslotte niets boven lekker je gang gaan in je zelfbedachte tuin. Ooit maakte ik een plattegrond van voor- en achtertuin met in heel kleine priegellettertjes de namen van mijn uitverkorenen. Daarbij schuwde ik de Latijnse benamingen niet, omdat dat zo prettig zoeken is in de tientallen tuinboeken die ik in de loop van tientallen jaren verzamelde. Maar zoals in wel meer dingen in het leven, kwam ook in deze documentatie langzaam maar zeker de klad.

Acer pseudoplatanus 'brillantissimum'  (over latijn gesproken)

Nieuwe planten moeten liefst zo snel mogelijk de grond in en alleen dat al kost mij steeds meer hoofdbrekens, nu alles zo vol staat. Ik zou meer weerstand moeten bieden aan al dat moois, maar niets menselijks is mij vreemd. En daar hoort ook de verwaarlozing van de documentatie bij. Het voornemen is goed, maar je komt al plantend zóveel klusjes tegen, dat het schrijfwerk erbij inschiet. Tel mijn moeizaam bereikbare kortetermijngeheugen daarbij op en de verwarring is compleet.

Daar komt nog bij dat met het toenemen van mijn leeftijd het inslaapvermogen omgekeerd evenredig afneemt en dat geeft in de nachtelijke uurtjes veel mogelijkheden tot nadenken. Ik zou pen en papier mee naar bed moeten nemen, om die briljante nachtelijke vondsten, die ik nu dus niet meer kan navertellen, direct op te schrijven. Maar ja, ik lig daar niet alleen: mijn man geniet er van zijn welverdiende nachtrust en met overgave, mag ik wel zeggen. Daar moet ernstig rekening mee gehouden worden: nu is er tenminste nog íemand die de volgende dag goed functioneert.

Misschien moet ik aan de telefoon: zo’n klein plat dingetje waar tegenwoordig iederéén mee rondloopt en wat dus eigenlijk gewoon een wandelende computer is. Maar nee, dat kan ik er niet bij hebben.

Doe mij maar een wínterslaap: net als mijn tuin!